Вонземјани или луѓе? Мистеријата околу хунзите повторно оживеа
Античкиот народ кој живее на самата граница меѓу Пакистан и Индија со години е предмет на митови за вонземско потекло. А причината за тоа е нивниот долг живот, целосниот имунитет на секакви болести, како и тоа што раѓаат деца на 65 години.
Хуните се стар народ кој се наоѓа на самата граница меѓу Пакистан и Индија и се знае дека живеат 110-120 години, па нивното место на живеење е познато како „оаза на младоста“. Тие речиси никогаш не се болни, а благодарение на нивните гени изгледаат млади.
Тие се пример дека начинот на живот, приближно идеален, навистина постои. Хунзите можат да се бањаат во ладна вода и на минус 15 степени под нулата, а на 65 раѓаат деца.
Во лето јадат само овошје и зеленчук, а во зима консумираат суви кајсии, готвена храна и овчо сирење. Има период кога Хуните не јадат ништо, а е познат како „Гладна пролет“. Ова е време кога плодовите се уште не се зрели, а потоа пијат само сок од суви кајсии.
Периодот трае од 2 до 4 месеци, а во нивната традиција строго се почитува, како многу почитуван дел од културата. Меѓутоа, во минатото, нивниот чуден начин на живот доведе до многу митови и легенди, од кои некои ги опишуваат како вонземјани.
Од искуство, многу странски аспиранти кои се преселиле во долината на реката Хунзи, заклучиле дека главен фактор за нивната долговечност е здравата исхрана.
Шкотскиот лекар Мек Хенриксон по враќањето во Англија извршил експеримент на голем број животни. Една група беше хранета со нормална исхрана на семејство од работничка класа во Лондон, што подразбираше бел леб, харинга, рафиниран шеќер, конзервирана храна и варен зеленчук. Како резултат на таквата исхрана кај животните се појавиле разни човечки болести. Другата група на животни биле хранети со хунзи храна и останале целосно здрави.
Тие да пешачат по 100 до 200 км дневно ни е како да шетаат по дома. На Хунзите им треба само половина час да се искачат по стрмни планини, а тие се движат весело и енергично.
За подобро ментално и физичко здравје придонесуваат и нивните постојано насмеани лица и доброто расположение. Не случајно соседните племиња ги сметале за вонземјани или натлуѓе.